مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
شاعر : سجاد احمدیان
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : غزل
میخورد خون جگر با یاد داغ کوچهها بر غـم دیرین او زهـر هـلاهل شد دوا
سالها لعن پدر را روی منـبرها شـنید کس تـسلایش نـداد از نالـههای بیصدا
در میان خانۀ خود شد غریب و بیپناه دل بسـوزد قـاتـلی در خـانه دارد آشـنا
شرم دارم که بگویم در جواب هر سلام میشنید از هر غـریب و آشنایی ناسزا
بوی عطر یاس زهرا میدهد هرشب حسن خون بگرید بر مزار بینشانش در خفا
چادر خاکی زده زخمی گران بر غیرتش آن زمانی که برای مادر خود شد عصا
تیرها تابوت و تن را در دل هم دوختند کاش میشد سهم جسمت قطعهای از بوریا
میزنیم بر تربت بیصحن تو روزی ضریح طرحِ شش گوشی شبیه گنبد کرب وبلا
|